کد مطلب:41635 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243

كتاب حاضر به گرد آوری سخنان و ك ماتی پراخته كه از نوع مشاهده و خاطره است.

متكلم وحده در این مجموعه بر حسب نقل روایات، شخص د امیر مؤمنان علی علیه السلام است.حضرتش، گاه در ضمن خطبه و گاه در جمع خواص واحیانا در حضور دانشوراان ادیان و مذاهب- كه به محضرش می رسیدند- و گاهی در حضور فرزندان خود و یا در حین نگارش د نامه و بالاخره هر جا كه فرصتی دست داده، به نقل پاره ای از انی خاطرات و مشاهدات پرداخته و در خلال آن از حوادث تلخ و شیرین زندگی و دوران سراسر حادثه خود یاد كرده است. گوشه هایی از مجاهدتها و رشادتهای خود را بیان كرده و اندكی از انبوه غمها و غصه های خود را بر شمرده است.از مصاحب با رسول خدا صلی الله علیه و آله و قضایایی كه همراه او شاهد بود، چون گزارشگری امین گزارش كرده است.

از بی مهری و نیرگهای قوم و دشمنی خویشان خود پرده برداشته و از درگیریهایی كه در ركاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و پس از آن شركت داشته فراوان سخن گفته است. زمانی هم از فقدان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سنگینی مصیبت آن، گاه با چشمایی اشكبار برای كسانی كه آن روزها را ندیده اند قصه ها گفته است. بگذاریم از فاطمه علیه السلام كه در حیات شویش به پدر پیوست و همسرش را با امواج بلاها و مصائب تنها گذاشت. اما در همان دوران كوتاه و خزان زودرس، بازیگر چرخ دون، به تماشای حوادث و قضایایی از فاطمه علیه السلام نشست كه بی سابقه بود. این حوادث در دل شوی او خاطراتی حك كرد كه داغ آن همیشگی و سوز آن پاینده است اما آن جلوه و شكیب الهی از ذكر آن همه رخدادها، كریمانه لب فروبست، و جز اندكی از بسیار، سخن نگفت. و تنها وقتی كه بر مزار فاطمه، آن هم شبی كه به خاكش می سپرد، اندكی از آن همه را با پیامبر باز گفت. از آن شب گفتاری از او به یادگار مانده است كه دل را می سوزاند و چشم را می گریاند.

[صفحه 11]

صفحه 11.